مطالعه هیستومورفولوژی زبان در دوران تکامل جنینی شترمرغ نژاد کانادایی

در این تحقیق به منظور بررسی تکامل ساختارهای تشکیل دهنده زبان تعداد 12 تخم شترمرغ جنین دار سالم در سنین 22،26،30 و 36 روزگی جنینی و سه قطعه جوجه یک روزه از مزرعه پرورش شترمرغ توس مشهد تهیه و به آزمایشگاه بافت شناسی منتقل گردید.پس از جدا کرده زبان از بافت های اطراف ،آن را به طور کامل از دهان خارج نموده و طبق روش های روتین تهیه مقاطع بافت شناسی از آن مقاطع طولی و عرضی تهیه و رنگ آمیزی گردید.در بررسی مقاطع بافتی مشخص گردید که نوع بافت پوششی زبان شترمرغ در سطح پشتی و شکمی از نوع سنگفرشی مطبق غیر شاخی می باشد. این بافت در سن 22 روزگی تشکیل شده بود و در سنین 30،26 و 36 و جوجه یک روزه نوع بافت پوششی تغییر نکرده بود تنها به ضخامت آن افزوده شده بود.برجستگیهای ناهموار سطح زبان نیز تنها در روزهای 22 و 26 جنینی مشاهده شدند.همواره ضخامت بافت پوششی در سطح پشتی بیشتر از سطح شکمی به نظر می رسید.از سن 22 روزگی بافت پیوندی مشاهده شد که ابتدا از نوع مزانشیمی بود و در جوجه ی یک روزه تکامل یافته بود و به متراکم نامنظم تغییر یافته بود.بافت عضلانی در سن 22 روزگی به صورت باندل های عضلات مخطط پراکنده در جهات عرضی و طولی ، در ناحیه ی سطحی بافت پیوندی مشاهده گردید که با افزایش سن بر میزان آن افزوده شده بود.در سن 22 روزگی در ناحیه عمقی بافت پیوندی مقاطعی از غضروف شفاف به صورت دو قطعه جانبی و یک قطعه میانی مشاهده شد.شروع تشکیل غدد از سن 30 روزگی بود تا سن یک روزگی به حداکثر تکامل خود رسیده بودند.پاسخ هیستوشیمیایی غدد به رنگ آمیزیهی پاس و آلسین بلو مثبت بوده و این پاسخ به پاس شدیدتر بود که نشان دهنده میزان بیشتر موسین های خنثی در ترشحات غدد می باشد.